Ang papalapit na buwan ng Hunyo

Chapter 2
Part 4

Isang panibagong buwan nanaman ang paparating,
buwan ng hunyo at ang lahat ay magiging ibang muli,
ang mga kabataan ay magiging abala sa kanilang pag-aaral
at habang ang iba naman ay magiging abala sa takdang aralin.
Buwan ng hunyo kung saan paparoo't parito ang mga tao, sila'y
walang inaaksayang oras, sila'y nasa kanilang tungkulin.
Ito ang panahon ng pagiging matino sa eskwela, pagiging
masunurin kay maestro, masusi ko rin naman pinag-aaralan
ang mga bagay-bagay sa loob at labas ng kwarto at
anumang ituro ni maestro ay aking itatanim sa isipan ko.
Handa na akong harapin ang mga panibagong pagsusulit,
ang mga panibagong aralin, ang mga panibagong kaibigan
at magiging kaklase sa eskwela. Isang panibagong yugto
ng aking buhay at marahil ay magiging abala rin ako sa
aking mga aralin at ayaw ko rin namang mag aksaya ng
panahon hanggang sa ang trabaho ko ay hindi pa natatapos,
ang lahat ng aking mga trabaho ay hindi maaaring maabala
hanggang sa ang aking layunin ay hindi ko pa naaabot.
Naalala ko noon noong ako'y nasa mataas na paaralan,
aking binubunot ang sahig, kanila akong tinatawanan,
inaalimura palibhasa ay ganun na lamang ang aking pisikal
na katayuan sa buhay, ang polo ko'y manipis at naninilaw na.
Hindi ko din alintana ang bawat bulong ng mga kaklase
ko sa loob ng kwarto, akin lamang ginagawa ang trabaho,
ang utos, ang layunin at sa ganitong paraan ay natuto akong
makipag laban at humarap sa anumang pagsubok sa buhay.
Ang lahat ng aking pagtitiis sa mga gayung bagay ay resulta
ng pagiging matiyaga, mapagdasal ng pangangailanang pang
espiritual, determinasyon at disiplina. Ito ang naging pundasyon
ng aking tapang upang mailathala ko ang mga bagay-bagay
na literal at di literal. Naalala ko rin naman nang ako'y nasa
elementarya pa lamang, ako'y isang aktibong mag-aaral at
may katamtamang dunong, ako'y maabilidad at naging pinuno
ng isang samahan sa eskwelang aking pinasukan. Palibhasa'y
tahimik ako sa kwarto, masayahin at palakaibigan, walang iniisip
na masama o mangyayaring masama man ay kanila naman
akong niyuyurakan sa loob at labas ng kwarto at oo lumipas
ang ilang araw ng aking pamamalagi sa eskwela ay may
nagtangkang suntukin at bugbugin ako, palibhasa'y malaking
tao at siga sa loob ng kwarto. Nangyari ngang nilabanan ko ng
manu-manong suntukan ang batang lalaki, isang suntok ang
biglang sumugod sa akin ngunit ako'y nakailag sa suntok na iyon
at palibhasa'y mabilis at malakas akong sumuntok ay binigyan
ko siya ng isang pitik na suntok ngunit hindi siya natinag
hanggang sa gumanti muli ang lalaki at swerte naman akong
nakailag sa suntok niya at palibhasa'y mahina siya ay ako
naman ang gumanti hanggang sa siya ay nanahimik.
Ipinaglaban ko rin ng suntukan ang aking kaibigan sa
labas ng eskwela, isang maliksing bata, matapang at
tahimik ngunit may pagkahambog. ang aking kaibigan na si
dandan ay isang maitim na lalaki, isang tahimik at mabait na
bata, isang matalino at masunurin sa magulang, ang kanyang
ina ay isang guro at kaibigan ng aking ina. Lumipas ang ilang
oras hanggang sa sumapit ang oras ng uwian sa klase, palibhasa'y
bata ay bumili ng laruan na kanyang matagal ng nais bilhin at
laruin at narito na nasalubong namin ang kanyang kaklase ay
pinilit na inagaw sa kaibigan ko ang laruan at palibhasa'y iyakin
ang aking kaibigan at natakot sya na baka siya ay bugbugin ng
isang maliksing bata. Di naglaon ay pinagtanggol ko ang aking
kaibigan at kinuha ko ang laruan at ibinigay sa aking matalik at
kaisa-isang kaibigan na si dandan. Sinunggaban ako ang suntok
sa mukha hanggang sa ako'y muntik na matumba at agad din
naman akong gumanti ng suntok ngunit hindi pa doon natapos
ang kwento ng aming away, nagsakitan kami hanggang sa
nakita ko ang stansa na masakal ang kanyang leeg sa pamamagitan
ng aking kaliwang braso paikot sa kanyang ulo at di naglaon ay
ginulpi ko siya hanggang sa inawat ako ng kaibigan ko ngunit
hindi ako nagpigil sa paggulpi ko sa kanya sapagkat siya'y
masamang bata. Dinampot kami ng may kapangyarihan ay
dinala sa loob ng isang opisina kung saan dinadala ang
masasamang tao, kung saan dinudulog ang bawat reklamo.
Tinanong ako ng maykapangyarihan at nagpaliwanag sa harapan
niya; aking sinabi na ipinagtanggol ko ang aking kaibigan
dahil kinuha niya ang laruan nito sa kanya.

(itutuloy.....)

Alexis 1960